بۇ شېئىر خالىد فەيياد تەرىپىدىن يېزىلغان بولۇپ، كىيىن ئىنگلىزچىغا تەرجىمە قىلىنغان بولۇشى مۈمكىن، مەن ئەرەبچىسىنى تاپالمىغاچقا، ئىنگلىزچىسىنى تەرجىمە قىلدىم. سەۋىيەم چەكلىك، شېئىر يېزىش ئىقتىدارىم پەقەت بولمىغاچقا، بۇنى شېئىر شەكىلىدە تەرجىمە قىلالمىدىم.
شېئىرنىڭ ئىنگلىزچە نۇسخىسىنى بىللە يوللاپ قويدۇم. ئىنگلىزچە بىلىدىغانلار سىلىشتۇرۇپ باققاي.
(ھۆرمەت بىلەن: يىشىلتۇغ - «سەلكىن» مۇنبىرىدىن)
مەن غەززەلىك بىر سەبىي بالا
ئاپتورى: خالىد فەيياد
تەرجىمە قىلغۇچى: يىشىلتۇغ
بېشىم قىيىپ ماڭالمايلا قالدىم.
پۈتۈن بەدىنىم قاتتىق ئاغرىپ كىتىۋاتاتتى.
پەقەت دوستلىرىمنىڭ چىقىرىغان ئاۋازىنىلا ئاڭلايتىم.
بومبا بىز ئويناۋاتقان مەيدانغا چۈشكەندە
ئۇلارنىڭ بەدىنىنى كۆردۇم
ئەتراپىمدا چىچىلىپ ياتاتتى
تىتىلىپ كەتكەن بەدەنلەر ... جانسىز بەدەنلەر...
ئۇلارنى چاقىردىم
ھىچقايسىسىدىن جاۋاپ كەلمىدى.
مەن ئۇلارنى تۇتۇپ باقتىم
ئۇلار مىدىرلىمىدى.
ئۇلارنى لىڭشىتىپ باقتىم
ئۇلار يەنىلا مىدىرلىمايتى.
مەن قورقۇپ كەتتىم.
سىڭلىمنى ئىزدىدىم.
مەن ئۇنى خىش - كىسەكلەر ئارىسىدىن تاپتىم.
ئۇنىڭ چىرايلىق يۈزلىرى مىنى چۈچۈتىۋەتتى.
شۇندىلا مەن چۈشەندىم
قورقۇنچلۇق، قانلىق بەدەن ئىدى
تۇپا - چاڭلار بىسىپ كەتكەن ئىدى.
ئۇنىڭ قولى نەدىدۇ؟
شۇ قول بىلەن ئۇ ماڭا ئىسىلاتتى.
نىمىشقا ئۇنىڭ كۆزلىرى ماڭا تىكىلىدۇ؟ لىكىن نىمىشقا چىمىلدىمايدۇ؟
مېنىڭ ئىسمىمنى نىمىشقا چاقىرمايدۇ؟
ماڭا نىمىشقا گەپ قىلالمايدۇ؟
نىمىشقا ماڭا كۈلۈمسىرەلمەيدۇ؟
نىمىشقا نەپەس ئالمايدۇ؟
مەن شۇندىلا چۈشەندىم...
مەن ئۆيگە قايتاي.
مەن مەكتەپكە ئۆچ بولدۇم.
مەن ئۆيگە قايتماقچى بولدۇم.
ئۆيگە ئانامنىڭ قىشىغا.
ئانا سەن نەدە؟
سەن نەگە كەتتىڭ؟
پۇت-قولۇم قاتتىق ئاغرىيتى.
يۈزلىرىم قان بىلەن بويالغان.
مەكتەپ كىيىمىم تىتىلىپ جۇلجۇل،
توڭۇپ كەتتىم.
نىمە قىلىشىمنى بىلمىدىم.
مەن يالغۇز
قورقۇپ كەتتىم، قوسىقىم ئاچقان.
ئەمدى ئويۇن ئوينىيالمايمەن.
مەكتىپىممۇ يوق بولدى.
ئوينايدىغان مەيدانمۇ چالما كىسەك بولۇپ كەتتى.
ئاچام ئەمدى يىقىلىپ چۈشسەم يولىمەيدۇ.
ئۇنىڭ قولى يوق.
مىدىرلاشنىمۇ خالىمايدىكەن.
دوستلىرىممۇ يوق.
ئەمدى ئوينىغىممۇ يوق.
مەن چۈشەنمىدىم؟
مەن بىر كىچىك ئوغۇل بالا.
مەن تېخى بىر سەبىي.
ئۆيگە باردىم.
ئۇ يەردە نۇرغۇن كىشىلەر تۇراتتى.
ئۇلارنىڭ كۆزلىرىدە ياش، ماڭا قارىدى.
ئۇلار نىمىشقا كۈلۈمسىرىمەيدۇ؟
مەن ئۆيۈمنىڭ مۇشۇ يەردە ئىكەنلىكىنى ئويلىدىم.
ئۆيۈم نەگە كەتكەندۇ؟
ئۆيۈمدىمۇ مەكتەپتىكىدەك ئىش بولغانمىدۇ؟
ھەممىسى تۈگەپتۇ.
كارۋىتىم سۇنۇپتۇ ... ياستۇقۇممۇ يوق.
كۆرپىلىرىممۇ يوق.
بىردىن-بىر قونچىقىمنىمۇ تاپالمىدىم.
رەڭلىك قەلىمىممۇ يوق تۇرىدۇ.
ئەمدى خەتمۇ يازالمايدىغان بولدۇم.
بەدەنلىرىم ئاغرىيتى.
توڭدۇم، قوسىقىم ئاچتى.
پاچىقىم، بىلىكىم ئاغرىۋاتاتتى.
يۈزۈم كېسىلىپ كەتكەنتى.
ئانا!
سەن نەدە؟
باشقىلار ماڭا دەپ بەردى ئۇ كىتىپتۇ
بومبا ئۇنى ئېلىپ كېتىپتۇ
بومبا ئاسماندىن چۈشۈپتىمىش.
خۇدا ئاشۇ يەردا تۇرىدۇ دەپ ئويلىدىم.
خۇدا بومبىلارنى ئانامنى ئەكىلىشكە ئەۋەتكەنمىدۇ؟
نىمىشقا؟
خۇدا مىنىمۇ ياخشى كۆرىدۇ دەپ ئويلىدىم.
ئۇ نىمىشقا ئانامنى مەندىن ئېلىپ كىتىدۇ؟
ئەمدى كىم مىنىڭ كىيىملىرىمنى كەيدۇرىدۇ؟
كىم مىنى قۇچاقلايدۇ؟
يۈزلىرىمنى كىم يۇيىدۇ؟
كىم ماڭا تاماق ئىتىپ بىرىدۇ؟
كىم مېنى سۆيىدۇ؟
ئانا!
ئانا!
سەن نەدە؟
يىغلاپ تۇرۇپ ئۇنى چاقىردىم.
مەن قورقىۋاتىمەن ئانا!!!
مەن ساڭا مۇھتاج.
قايتىپ كىلىشىڭنى تىلەيمەن.
مەن يارىلاندىم، بەدىنىم ئاغرىۋاتىدۇ.
ئۇنىڭ گەپلىرىنى ئاڭلىدىم لىكىن تاپالمىدىم.
بومبا ئۇنى ئېلىپ كەتتى.
لىكىن ئۇنىڭ ئاۋازى بۇ يەردە قالدى.
ئۇلارنىڭ مېنىمۇ ئېلىپ كىتىشىنى ئۈمىد قىلدىم.
مەن ئانام بىلەن بىللە تۇرۇشنى خالايمەن.
ئۇ دىگەن - مېنىڭ ئانام.
ئۇ مېنى سۆيىدۇ! مەنمۇ ئۇنى سۆيىمەن!
مەن چۈشەنمىدىم؟
مەن پەقەت كىچىك بىر بالا.
مەكتەپسىز، كىتاپسىز.
ئوينايدىغان مەيدانسىز.
كۆزىنى چىمىلدىتالمايدىغان ئاچام بار.
چۈنكى ئۇلار ئۇنىڭ قولىنى ئېلىپ كېتىپتۇ.
مەن پەقەت غەززەلىك بىر كىچىك بالا.
ئۆيۈم يوق بولدى.
بىردىن-بىر ئاناممۇ يوق بولدى.
ئاسمانغا قارىدىم.
ۋارىقىرىدىم.
خۇدادىن سورىدىم.
نىمىشقا؟
ئانامنى قايتۇرۇپ بەر.
ماڭا جاۋاب بەرمىدى؟
مەن بەكلا يالغۇز.
يارىلاندىم.
قوسىقىم ئىچىپ مۇزلاپ كەتتىم.
مەن پەقەت غەززەلىك بىر كىچىك بالا.
ماڭا ئانام كىرەك؟
ماڭا ئويۇنچۇقلىرىم كىرەك؟
ئانا!
ئانا!
ئانا!
سەن نەدە...؟
******************
شېئىرنىڭ ئىنگلىزچىسى
By Khaled Fayyad
I feel dizzy and its hard for me to walk.
I am in pain and hurt all over.
I could only hear the screams of my friends
As the bombs fall on our playground.
I see their bodies
Lying about me
Torn and lifeless;
I call their names,
They do not answer;
I touch them,
They do not move.
I shake them,
They do not stir.
I am afraid.
I run looking for my sister
I find her amongst the rubble,
Her beautiful face scares me
I do understand
Its is scarred and bloodied
And covered with dust.
Where is her hand
Which she used to hold me with?
Why do her eyes stare at me but not blink?
Why can she not call my name?
Why can she not talk to me?
Why can she not smile?
Why can she not breathe?
I do not understand.
I want to go home.
I do not like school any more
I want to go home
Home to my mom!
Mom where are you?
Why are you not here?
My hands and legs hurt
My face is covered with blood.
My uniform is torn and dirty
I am cold
I do not know what to do
I am all alone
Frightened and hungry.
I cannot play anymore
My school is gone
My playground lies in rubble
My sister cannot help me if I fall
She lost her hand
and does not want to move.
My friends are all gone
I don't want to play any more.
I do not understand
I am little boy
I am only a child!
I run home
Many people are there
They all look at me with tears in their eyes
Why are they not smiling?
I thought my home was here
Where did it go?
Did the same thing that happened to my school
Happen to my home?
It is gone
My bed is broken and I have no pillow
I have no blanket
I cannot find my only toy
My coloring pens are not there
I cannot draw any more!
I am in pain
Cold and hungry.
My legs, my arms hurt
My face is cut
Mom
Where are you?
People tell me she is gone
The bombs took her away
They came from the sky…
I thought God lives there
Did He send them to take my mom?
Why?
I thought God loved me too!
Why would He take her from me?
Who will tuck me in
Who will hold me in their arms
Who will wash my face?
Who will feed me
who will love me?
Mom, mom, where are you?
I call her crying.
I am afraid
I need you
I want you
I hurt and I am in pain.
I hear her but cannot find her
The bombs took her away
But her voice stayed here.
I wish they would take me
I want to be with her
She is my only mom
She loves me and I love her too!
I do not understand
I am little boy
Without school and books
Without a playground,
With a sister who cannot blink =BS'oBn^6
Because they took away her hand.
I am only a child from Gaza
My home is gone
My only mom is gone Zmbz-##HQ
People look at me and cry
I look at the sky
Crying
I ask God
Why?
Give me back my mom.
He does not answer me
I am all alone
I hurt
I am hungry and cold.
I am only a child from Gaza ,
I want my mom,
I want my toy.
***************************
مەنبە
http://bbs.salkin.cn/read.php?tid-53260.html
مەنزىل
http://palastinbiz.blogspot.com/
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
没有评论:
发表评论